Geen flits te gek voor lifesavers

Wat was deze week een spannende, enge, super leuke, mooie, gezellige, platte, natte en hete week! Ja, en dat alles in deze week…

Maandagochtend hebben we dus onze eerste training met de Japanners gehad, waarbij alle taalbarrières al doorbroken werden. Ons Japans kon de rest van de week alleen nog maar beter worden :D
Na het ontbijt kwam Tiarnee zeggen dat opa en oma er waren dus ben ik gaan kletsen. Wat een lieve mensen! Ik had ze bij Amanda thuis één keer ontmoet, en ik moest ze nu een knuffel komen geven toen ik bij Amanda’s caravan aankwam. Ze kwamen net terug van hun vakantie in Vietnam, en ik heb alle foto’s mogen bewonderen met uitleg erbij. De rest van de dag heerlijk van de zon genoten. Bij de boardtraining ’s avonds deed iedereen Clint’s training, ook de Japanners. We moesten drie keer naar de haaiennetten, 80% in de branding, 70% na de branding tot aan de netten en 80% terug naar het strand. We startten niet in groepen, maar alles verspreidde zich vanzelf en je had gewoon even rust op het strand. Een fijne training, niet te zwaar en ik kon m’n eigen ding doen onderweg zonder te moeten haasten om met een groep te starten. Had wel alweer twee reparatiepunten in m’n board, morgen dus maar weer naar de surfshop om het te laten maken.

De looptraining dinsdagochtend was pittig en ontzettend heet. We zijn naar een rugbyveld om de hoek gegaan en hebben daar twee sets gedaan.
De eerste set was 15x100 meter; 50 meter op 70%, 50 meter op 80%.
De tweede set bestond uit 18x100 meter; 6x 50m op 70%, 50m op 80%, 6x 70%-90%, 6x 70%-100%. Alles starten per minuut.
’s Ochtends mijn board dus weggebracht. De man van de surfshop voorspelde dat het over een paar dagen weer gaat regenen, en blijkbaar als hij dat zegt dan klopt het ook. Nu dus nog meer even van de zon genoten!
’s Avonds stond de 16 kilometer ski paddelback vanaf Moffats weer op het programma. De vorige keer was het pikdonker toen ik terug kwam, was ik kapot en heb ik er de hele week van kunnen ‘genieten’. Ik vroeg me dus af of het een goed idee was dat ik het dit keer weer zou doen. Ik ga wel vooruit en zou steeds beter in staat moeten zijn om het te doen, maar ik zag het nu nog niet zo zitten. Gelukkig waren er meer die het óf nog niet aankunnen óf zo’n slechte ervaringen hebben met deze paddelback dat ze het niet meer willen doen. Met dit groepje hebben we in Mooloolaba getraind waar de andere sporters van de paddelback zouden aankomen. Een oudere man was onze trainer en we hebben starts en tempowisselingen gedaan. En er waren dolfijnen!!! Eerst wat verder weg, moest je goed kijken wanneer ze boven kwamen. Wij moesten telkens tot het einde van de baai varen en daar omdraaien. En ineens kwamen ze boven vlak voor onze ski’s, super dichtbij! Ik vond het super mooi om te zien, ze kwamen voorbij gedoken en eentje ging op z’n zij alsof ‘ie zwaaide:) Ik had het niet willen missen!

Woensdagochtend weer training met Terry en de Japanners, een heel nuttige training. We moesten steeds 15 minuten in en uit paddelen. Terry ging mee het water op en heeft me geholpen met golven pakken. Heb een paar leuke helemaal op m’n knieën gehad! Alleen snel liggen als de golf omslaat en weer terug op de knieën. Ook het op de knieën sturen in de golf begint te komen, dus wie weet wordt het nog wat! De Japanse meisjes zeiden een keer na de training tegen ons, ‘wij zijn zo blij om met jullie te trainen’. Pardon? Haha, wij zijn heel blij om met JULLIE te kunnen trainen!
Na het ontbijt ben ik nog eens terug gegaan naar de club, het wat super mooi weer, het water was mooi en de golven waren niet te hoog en leuk om in te spelen. Er waren veel mensen van de club op het water, leuk om te zien dat in de vakantieperiode de surfclub nog meer een ontmoetingspunt is dan normaal. Iedereen komt gewoon naar de club en kijkt wie er is en wat ze gaan doen. Ik wou dat wij dat ook hadden! En het was super fijn dat het op de knieën zitten op een golf weer lukte.
’s Avonds boardtraining van Steven, we moesten vier keer met start en finish rond een boei ongeveer 50 meter achter de branding. Was leuk! Daarna nog surfstarts gedaan en zwemmend golven pakken geoefend. We stonden met alle sporters op één lijn op een bank in zee en wanneer Steven riep ‘this is the one!’ dan moesten we allemaal die golf pakken. Ik had natuurlijk een aantal keer dat die golf niet ‘the one’ voor mij was en dat toen ik opkeek iedereen weg was in de golf, haha. Daarna kwam er natuurlijk niks fatsoenlijks aan…;) Maar een aantal keer lukte het ook wel en dan voelt het zo goed om voor uit de golf te steken!
Anneloes had looptraining waarbij ze met beach flags begonnen zijn.

Donderdag heuvellooptraining…het was weer bloedjeheet, mijn kuiten waren metalen staven maar de geplande heuvels zijn netjes afgewerkt. Mijn board was weer gerepareerd en wilde even gaan spelen op zee, blijkt het helemaal vlak te zijn! Echt plat, op één golfje na wat het strand op rolt. Ziet er super mooi uit, maar is voor mijn vaardigheden niet handig:P Ben maar in de rivier gesprongen om af te koelen. Ben al de hele week overal in mijn bikini naartoe gegaan, behalve naar de winkel etc. Maar lekker in je bikini op de fiets richting de club:D En ik ben naar de Australische kapper geweest! En het is nog steeds lang, pfieuw!;) Het begon al flink te betrekken buiten, waaien, beetje aan het regenen. Vanaf vandaag zou het dus los gaan met stormen. Ik ben net terug bij de caravan kunnen komen op mijn fietsje, toen de hagelstenen naar beneden kwamen. Niet normaal, het waaide zo hard dat de tent bijna rond onze caravan opsteeg, de flitsen en donder zaten recht boven ons! Ik verrekte natuurlijk van de schrik voor de onweer. De training kon ook niet doorgaan omdat het nog aan het stormen was en er zou nog een storm komen. Bij de familie Massie stond de tent blank en was alles zeiknat. Bij ons heeft alles het overleefd gelukkig.

Vrijdag hadden we weer training van Terry. Beau kwam ook helpen, hij is een goede board paddeler van de club. We moesten 10x starten en de eerste keer 100 slagen maken, de tweede keer 90 etc. Het was nog steeds hartstikke vlak, alleen vooraan zitten wat golfjes wat het starten toch nog lastig maakt.
Anneloes is naar de pool lifesaving training gegaan in Brisbane, ik heb boodschappen gedaan;) We hebben ons ook opgegeven voor de Australian Pool Lifesaving Championships! Ze zijn al in januari, drie dagen lang. Leukleuk!
’s Avonds hadden we boardtraining op het kanaal van Steven. Er was weer storm voorspeld en het flitste en donderde al voordat we op het water zaten. We zouden 10x500m (250m 70%, 250m 90%) doen. Ik vond het super akelig, maar we moesten gewoon de set doen, totdat Steven ons eraf zou sturen. Na drie keer 500m waren de ouders ondertussen al uit hun auto gestapt en stonden naar boven te kijken en riep Steven ineens ‘hurry up guys!’. Nou, toen wist ik niet hoe snel ik van het water af moest komen:P. Ik vond het 10 keer niks, trainen in storm maakt me niets uit, als het maar niet onweert!
Na de training hebben we met een groep sporters samen met de Japanners pizza en ijs gegeten op de club. Dit was echt heel leuk! De Japanners doen super hard hun best om Engels te praten en anders helpt hun vertaalcomputer hun uit de nood. Na het eten hebben we nog spelletjes gespeeld. De jongens hebben ‘steen, papier, schaar’ gespeeld, waarbij de verliezer iets heel vies moest eten. Daarna nog armpje drukken gedaan, eerst de jongens tegen de Japanners. Uiteindelijk moesten de ‘Dutchies’ er ook aan geloven! De dag erna hadden heel wat jongens flinke spierpijn, het ging er hard aan toe!

Op zaterdag ben ik om 5:00 uur opgestaan voor de skitraining. Er lagen boeien uit op de goede ski race afstand. We moesten vijf ski races varen, maximaal. Daarna ben ik naar de patrol gelopen, waar Anneloes ook al was. Want we zouden onze eerste patrol als strandwacht lopen! We hebben onder de patrol met een aantal mensen meegedaan aan de club run-swim-run. Hier kan de hele club aan meedoen en zwemt iedereen punten bij elkaar voor zijn/haar patrolgroep. Uiteindelijk aan het einde van de zomer wint er één patrol. De patrol zelf, van vier uur, viel reuze mee. Alles ging rustig aan en er was niks spannends aan de hand. Ryan Chapman bleek ook op patrol, dus daar hebben we de hele tijd mee kunnen kletsen. Hij heeft familie in Nederland en wil volgend jaar op bezoek komen. Hij kan ons hier rondleiden, doen wij dat in Nederland:D.
Na de patrol zijn Anneloes en Ryan nog mee gaan doen aan de swimsession van Steven. Ik ben een rondje gaan varen in een dubbelski met Jeff. Jeff is een bijna onverstaanbare, oudere man, die nog steeds z’n rondjes komt varen op de club. Hij komt al sinds het begin altijd een praatje met me maken, al moet ik vaak drie keer vragen wat hij zegt en de vierde keer lach ik anders maar:P. Tegenwoordig krijg ik vaak een kus op mijn hoofd. Ik denk dat hij me wel aardig vindt…En ik wilde nog altijd graag eens op een dubbelski varen, en hij kwam er ’s ochtends mee terug. Dus ik vroeg of ik niet een keer mee mocht, volgend weekend ofzo. Ja, dat kon, maar het kon ook al meteen na mijn patrol. Oké, prima! Alleen jammer dat het hartstikke vlak was, maar het was wel leuk.
Ryan is met ons mee komen ontbijten/lunchen en tegen de tijd dat we boardtraining hadden onweerde het alweer en voorspelden ze hagel en onweer. We hadden een paddelback dus iedereen die meeging had geen andere keus dan terug paddelen naar de club. Er was geen weg terug…Er waren overal flitsen en donder op zee, regen, maar we moesten er doorheen. Clint was vrijdag al boos op Steven geworden dat hij de training had afgebroken, dus hij mocht het niet aflassen. Ik wist niet hoe snel ik moest paddelen, ik wilde terug naar de club, van het water af! Maar iedereen heeft het overleefd!
We zouden eigenlijk naar het familie/kerstfeest van de familie Short gegaan. Maar opa Short is vorige week overleden, dus het zou eigenlijk een meer ingetogen familie samenzijn zijn. Heel begrijpelijk!

Zondag met de Japanners naar de Kellogg’s Iron man series in Coolum gereden. Super gaaf! Het weer was helaas minder, veel regen, maar het was zo leuk om te kijken! Leuk om die sporters te zien racen, die laten alles er zo makkelijk uitzien! Het was waarschijnlijk nog leuker geweest om te zien als er golven waren geweest, want ook hier was het eigenlijk vlak. Na de Kellogg’s zijn de Japanners naar Terry vertrokken en zijn wij naar een sporter thuis gegaan, Nick en hebben daar met een aantal andere sporters gegeten en spelletjes gespeeld. Het is erg leuk om ze beter te leren kennen, dan alleen tijdens de training!

Vanmorgen hebben we een skitraining gedaan. Het is nog steeds vlak, maar het vaart wel fijn. We moesten vier keer, drie minuten 85-90%, één minuut 65%, drie minuten 85-90%, de terugweg op 85% terug naar het strand. Als het goed is gaan we vandaag of morgen naar Todd’s huis verhuizen en gaan we morgen naar Australia Zoo! Dit weekend is het al kerstmis, dus eens zien wat deze week allemaal brengt! Ik ben benieuwd hoe het zal zijn!

Hou ons op de hoogte van wat er thuis gebeurd! Ik hoop dat de sneeuw niet te veel ravage veroorzaakt. Fijne kerstdagen!! x